Het zal zo begin de 80-er jaren geweest zijn. Mijn vrouw was net overleden en ik was een paar jaar met pensioen. Daar gaan al je dromen over samen oud worden en samen genieten. Wat nu? Met mijn 68 jaar was ik nog veel te jong om thuis achter de ramen naar buiten te gaan staren. Maar wat dan wel? Ik was geen sportman en kaartspelletjes trokken me niet zo aan, binnen zitten aan een tafel in een rokerige ruimte (dat mocht toen nog). De buitenlucht trok mij meer aan, maar wat kan je nu in je eentje in de buitenlucht dan alleen maar fietsen of wandelen. Tegen niemand kunnen zeggen dat de natuur er weer zo mooi uit ziet. Toch besloot ik om niet bij de pakken neer te gaan zitten en ging wandelen in het park niet ver bij mijn huis vandaan. Eigenlijk was ik nooit in dat park geweest. Ik slenterde verveelt door het park toen ik in de verte een doordringend geluid hoorde alsof ze met kogels aan het gooien waren. Het trok mijn nieuwsgierigheid en ik liep richting geluid. Daar zag ik een groep mensen die inderdaad met kogels aan het gooien waren. Het leek een stom spelletje. Een van die mensen zag mij staan en vroeg of ik mee wilde doen. Schoorvoetend gaf ik daar gehoor aan. De regels van het petanque, zoals ze het noemden, werden mij summier uitgelegd. Wat een stom spelletje leek werd een spel waar heel veel techniek en tactiek in zat en na een uurtje spelen kreeg ik zelfs een soort verslaving over me heen. Ik ben lid geworden van die petanquevereniging en heb inmiddels een leeftijd bereikt van ver over de negentig en nog steeds boeit het spel me. Alle dagen tijdens de openingsuren ben ik daar te vinden. De vereniging beschikt over een mooie overdekte hal, zodat we bij slecht weer binnen kunnen spelen, maar als het enigszins mogelijk is spelen we buiten. In de beginjaren heb ik meegedaan aan door de bond georganiseerde kampioenschappen. Hierdoor werd het spelletje een echte sport. Wat heeft het me verder allemaal gebracht? Veel gezelligheid, een leuke vriendin, veel nieuwe vrienden. In de tijd dat het lichaam nog wilde heb ik vrijwilligerswerk in de vereniging gedaan wat ook veel plezier heeft gegeven. Wat begon met een eenzaam wandelingetje in een park veranderde in een periode waarin ik “Nooit meer eenzaam” ben geweest.